‘Daar word ik stil van’ – met kunstenaar Mounir Eddib naar ‘Knappe koppen’ in het Emile van Dorenmuseum in Genk
Samen met kunstenaar Mounir Eddib bezoekt Arent Boon het Emile van Dorenmuseum in het Vlaamse Genk, in het bijzonder voor de tentoonstelling Knappe koppen. Ze waarderen de landschappen van Van Doren en zijn onder de indruk van een installatie van Öznur Özturk. Toch vragen ze zich ook af: welke ‘knappe koppen’ zou dit museum nog meer kunnen tonen?
Eindejaarslezen – 3 uit 2023
Het einde van 2023 staat op de stoep. Mister Motley blikt de komende weken terug met artikelen die dit jaar zijn gepubliceerd. Verhalen die belangrijke perspectieven bieden op de verstrengeling van kunst en dagelijks leven. Vandaag lichten we de eerste drie uit.
‘Misschien zijn deze objecten gewoon onderdeel geworden van de natuur’- met Benjamin Earl naar General Morphology of Urbanism bij The Balcony
Samen met de ontwerper en creatief technoloog Benjamin Earl bezoekt Marijn Bril de tentoonstelling General Morphology of Urbanism bij The Balcony in Den Haag. Een tentoonstelling over het stedelijke landschap van nu en de alomtegenwoordige tegenstelling tussen natuur en cultuur.
KUNST IS LANG: Tanja Engelberts
Deze week is Tanja Engelberts te gast bij Kunst is Lang. Tanja richt haar blik op de wijze waarop de mens met industriële middelen de natuur naar zijn hand zet, vaak met gevolgen die nog generaties lang merkbaar zijn. Zo filmde en fotografeerde ze zes jaar olieplatforms in de Noordzee, een beeldbepalende maar verdwijnende industrie. En voor haar installatie in Rijksmuseum Twenthe onderzocht ze de Twentse bodem, waarin door de NAM giftig afvalwater is geïnjecteerd. Door middel van foto’s, video en teksten, laat Tanja op poëtische wijze zien wat een industriële ingreep betekent voor het landschap, maar ook voor de omgeving en de cultuur van de mensen die er bij in de buurt leven.
Wakers op de drempel – over bezit en bescherming in historische landelijke architectuur
Kunstenaar Bart Lunenburg is geïnteresseerd in architectuurgeschiedenis en heeft een voorliefde voor (middeleeuwse) houtbouw. Wat begon als een ode aan het leven van zijn grootouders, leidde tot een doorlopend onderzoek naar vergeten folklore, beschermende symbolen en machtsverhoudingen binnen de landelijke architectuur van Oost-Nederland, die verschillende nieuwe kunstinstallaties heeft opgeleverd.
Zombies all over the place – over Buurthuis 2 van Josefin Arnell
Je tanden erin zetten. Doorbijten. Daar moest Laure van den Hout aan denken na het zien van de horror- en fantasyfilm Buurthuis 2 van Josefin Arnell. Op geestige, ingenieuze wijze verbeeldt de film van deze Prix de Rome-genomineerde kunstenaar hoe vastgoedontwikkelaars bestaande plekken ontzielen om er iets neer te zetten waar meer geld mee te verdienen is, maar dat in het belang van weinigen is.
De stad in stukken zagen – op atelierbezoek bij Hanna de Haan
‘Een stad is voortdurend aan verandering onderhevig en is nooit af. Ik zoek plekken op waar steigers en bouwkranen staan om door te dringen tot het skelet van de stad dat altijd weer met massieve wanden wordt bedekt en je het zicht daarop beneemt.’ De expressieve vorm die Hanna de Haan aan haar stadsgezichten geeft roept associaties op met filmdecors als de kartonnen sets van Das Cabinet des dr. Galigari uit 1920 van Robert Wiene. Hoewel haar werk direct is ontleend aan eigentijdse gebouwen en stedenbouw doet haar handschrift vermoeden dat je met een hedendaagse Piranesi van doen lijkt te hebben. Ze dringt met haar werk door tot het wezen van stadsarchitectuur dat een megalopool karakter krijgt. Alex de Vries ging bij haar op atelierbezoek.
‘Zaaaaalig, al die verbrijzelde hokjes’ – met theatermaker Nina Spijkers naar Hot Flowers, Warm Fingers van Pauline Curnier Jardin
‘Ik vind dit zo vet aan deze tijd. Dat de vrouw op andere manier wordt neergezet in kunst. Dat het niet meer alleen de schreeuwende hysterie is, of alleen maar een lekker wijf. De vrouw is veel diverser, gelaagder, de méns is veel diverser […].’ Samen met theatermaker Nina Spijkers bezoekt Lisanne van Sadelhoff de tentoonstelling Hot Flowers, Warm Fingers van Pauline Curnier Jardin, die voorbij gaat aan stereotypering.
‘We hebben allemaal onze eigen Apocalyps’ – met schrijver Auke Hulst naar het Tschumipaviljoen
Samen met Auke Hulst bezoekt Carmen van Bruggen het Tschumipaviljoen in Groningen. Daar roept A House to Inherit: Postcards From the Future van Olivia D’Cruz en Marina Sulima vragen op over tijdreizen, de Apocalyps, klassieke denkfouten over de toekomst en welke rol er is weggelegd voor kunst als het gaat om het kunnen voorstellen van een alternatieve toekomst.
Genen en omgeving – over Pushing a wave, part IV (Tabula Rasa) van Thijs Ebbe Fokkens
In de rubriek Gevonden voorwerpen lichten Motley-auteurs een kunstwerk toe dat zij recent zijn tegenkomen. Een werk dat opvalt door zijn uitbundige verschijning of juist verrast door zijn subtiliteit. Vandaag schrijft Laure van den Hout over Pushing a wave, part IV (Tabula Rasa) van Thijs Ebbe Fokkens.
Interview met Arna Mačkić over de bedreiging van de inclusieve stad – It’s OK… commoning uncertainties
Op initiatief van kunstenaar Jeanne van Heeswijk kwamen deze zomer bewoners, denkers, makers en activisten bijeen in de Oude Kerk, om daar met elkaar in gesprek te gaan over actuele sociaal-maatschappelijke vraagstukken en zo de kerk weer haar rol als huiskamer van Amsterdam terug te geven. Mister Motley neemt deel aan It’s OK… commoning uncertainties om het collectieve denkproces in de Oude Kerk te delen met de buitenwacht. Onze redactie luistert, reflecteert en geeft het proces weer vanuit hun eigen perspectief en vorm. De verhalen die hieruit voortvloeien worden gedurende de manifestatie gedeeld. Vandaag herpubliceren een interview uit 2019, een interview van Milo Vermeire met architect Arna Mačkić over gentrificatie en hoe architectuur kan bijdragen aan een inclusieve stad.
It’s OK… #4: Het verantwoordelijkheidslied
Tijdens It’s OK… in de Oude Kerk woonde Nadia de Vries de performance van Joy Mariama Smith en Dylan Spencer-Davidson bij. In hun slotoefening voor het evenement Calibrating Intimacies experimenteerden Smith en Spencer-Davidson met, hoe zij het zelf omschreven, semi-openbare intimiteit: een vorm van kwetsbaarheid en vertrouwen die in een performance-setting gedeeld kan worden. Met deze oefening geeft Nadia de Vries een tekstueel antwoord op deze performance.
DE ZOMER IS LANG: De keuze van Bart Lunenburg
In de vijfde aflevering van De Zomer is Lang tipt Bart Lunenburg – te gast in aflevering 231 van het meest recente seizoen – een aflevering uit het rijke archief van Kunst is Lang.
Nieuwe artikelen laden...