Dood

Deze week is Anna de Vriend te gast bij Kunst is Lang. In haar werk belicht zij de machtsstructuren tussen menselijke en niet-menselijke dieren. Zo laat ze in een performance horen hoe de baas van een slachthuis denkt en praat over het vermoorden van kalveren zodat hun huid kan worden verwerkt tot ‘mooie producten’. En met een andere performance probeert ze te achterhalen hoeveel autonomie dieren in dierentuinen hebben.

‘De tuin is een manier om voort te leven. Om uit te reiken naar de toekomst, want dat is tuinieren in de eerste plaats: het werk dat je vandaag doet, levert pas maanden later – als dat al gebeurt – iets op.’ Maurits de Bruijn las de rijke, fijnzinnige dagboeken van kunstenaar Derek Jarman, onlangs als Moderne natuur in vertaling uitgekomen bij Das Mag.

Als toeschouwer van de avant-gardistische musical Ground Floor ben je vanaf de eerste paar minuten getuige van een absurde situatie: vijf voorbijgangers vluchten voor naderend onheil een onopvallend gebouw in waar ze worden binnengelaten door de nietsvermoedende conciërge. We zullen er nooit achter komen wat de catastrofale donderslagen veroorzaakt, maar in dit situationeel theater laten de personages horen hoe de westerse mens zich verhoudt tot pijn

Met de Kunst is Lang-reeks geschiedenis, migratie en conflict licht Mister Motley afleveringen uit waarin de diaspora, institutioneel geweld en onthechting centraal staan. In deze eerste aflevering hoor je Aimée Zito Lema die zich afvraagt: hoe eigen je je een geschiedenis toe, en hoe kunnen gebeurtenissen van voor je geboorte invloed op je hebben? In haar bewerkte archieffoto’s, films en installaties zoekt ze metaforen voor deze abstracte processen, zoals het geheugen van papier. Eenmaal gevouwen kun je een vel papier wel weer vlak krijgen, maar de vezels onthouden de vouw en zullen in een bak water weer opkrullen.

Er zijn maar weinig kunstenaars die binnen enkele weken in staat zijn middels een kunstwerk commentaar te leveren op een actuele gebeurtenis, schrijft Maurits de Bruijn. Tina Farifteh maakt met de installatie ‘Ik en jij’ de oorlog moedig tot onderwerp. ‘[…] ‘Ik en jij’ schept ruimte voor twijfels, vragen en onzekerheden, voor de tastende woorden waar een oorlog en het discours eromheen geen ruimte voor laat.’

Kunstenaar Bart Lunenburg is geïnteresseerd in architectuurgeschiedenis en heeft een voorliefde voor (middeleeuwse) houtbouw. Wat begon als een ode aan het leven van zijn grootouders, leidde tot een doorlopend onderzoek naar vergeten folklore, beschermende symbolen en machtsverhoudingen binnen de landelijke architectuur van Oost-Nederland, die verschillende nieuwe kunstinstallaties heeft opgeleverd.

Lisanne van Sadelhoff toog naar Nieuwegein om een bezoek te brengen aan Museum Warsenhoeck dat een regionale historische collectie beheert. Ze raakt in gesprek met Frank Seller die van alles weet te vertellen over de bijzondere collectie rouwborden die in het museum te zien zijn en de verhalen die daarachter schuilgaan.

Linda Selena Boos ontmoet Buhlebezwe Siwani in het Amsterdamse Westerpark, een plek waar Buhlebezwe spiritueel kan aarden. ‘Voor mij resoneert beeldende kunst op een diep niveau met het spirituele veld. Want door te verbeelden en te visualiseren waar wij in geloven kan kennis worden overgedragen.’